یگلولی تجن اشلون ماجن . 

ونه امن اجفاه کل اعضای ماجن .

ریت ایام فگد المحب ماجن .

و لو جن لچن النیران بیه .

المرحوم الشاعر محبیس الهلیجی

یگلولی نحیل اشلون منحل.

 ونه دهری مدیم اویای منحل.

چنت مغرم ابیوم الیسر منحل.

 العسر حزنیت من ضیم العلیه.

المرحوم الشاعر محبیس الهلیجی

یگلولی تون اشلون ماون .

وانه مدری بهلنه وین ماون .

 گلتله وین حادی الظعن ماون .

 سره وادعه یخل نیران بیه .

 المرحوم الشاعر محبیس الهلیجی

یگلولی عمیت اشلون معما.

اذا شحمه اعیونی اتسیل معما.

الدمع واشما غسیل الموت معما.

الموت اهون من افراگک علیه

المرحوم الشاعر محبیس الهلیجی

طور العلوانیه

طور الحویزاوی

طور العتابه

عذبنی انته شمتریدلان آخر ایامک
اتعبت طلعت کلهه چذب احلامک
بعدشفید الندم اترید اتصالح اویای
تضحک بلوجه و هذه بظهرنیشانک

جروحی تون نص اللیل ولاعن

وعجب قلبه علیه مانشد ولاعن

انامااعتب علی العدوان ولاعن

صدیق النسانی وشب الناربیه

رفاق إلچنت أحس روحي خیلهم

هلــي ماتـنـشدونـي میت لوحای

بواسطة كوكشے الكربلائيے

يازين طعم العسل مخزون في شفتك

وروحي عليه ترد ولله لولحت شفتك

شفتي تعاسه واسه وصار الفرح شفتك

وكل ما اخلص حزن حزني عليه يعيد

والجان ماصدكت هاك الاجروح وعد

صايم ولا افطرت من مر عليه العيد

ايصير اعيد وانته اهلال ماشفتك

الموال:

هو لون من ألوان الشعر والذي يعتبر بين الفصيح والشعبي

موال

یاصاح خلتی الخلیت عدنخوتی ایفرعون

ولهم اصل با  گلطوع او بالوفه ایفرعون

گاموا  برمح  الهزل یا هظمتی ایفرعون

راسی اوگبل چنت اظن بیهم لراسی شلت

یاما اجرحونی اولعد کل جرح بادی شلت

چم دوب اسمع یا اخی من المحاچی شلت

و الردته عون تدری شو طلع فرعون ...

الالف:آه امن الدهر یا طاها
اقصور شُمخ اویه الارض وطاها
الالف:آه امن الدهر و صروفه
صارویه اهل العلم بد شوفه
لا تکشف کل حچی وتشوفه
رُبما جیفه اوشلت مُغطاها

الباء:بعد دنیاک ما تسوه تعب
خالفت یاصاح وإن جرهاسحب
کل سفیه ال طمع بیهه ولعب
تاه منهه وما عرف معناها

التاء:تواضع وإفتکر وانظر بعید
او لا یغرک لون ملبوسک جدید
وین کسری او وین هارون الرشید
وین عاد الجابهه او وداها

الثاء:ثبت معلوم عند اهل الفهم
مثل ما تکرم جبیلک تِنکرم
ولیشتم الناس لابد ینشتم
والزِلم تدری الذی یدراها

الجیم:جرح السیف مع جرح السنان
اهون علی الناس من جرح اللسان
حیث جرح السیف یبریه الزمان
او چلمتک للموت عیب انساها

الخاء:خلیل اللی تمنیتهِ دِرِع
صار لکن للعده عِز ومِنع
ردت بیه اصیبن وانتفع
صاب وأجرح چبدتی وادماها

الدال:دار الذل بیه لاتعیش
واسعه ارض الله عگلک لایطیش
غیر دارک دار یحصلک عریش
مثل روحک روح ماکوا سواها

الذال:ذِم إالدار ورحل بلعجل
اولا تدحلب لو رِدت تعمل عَمل
الما الک بکنافهه ناگه وجَمل
لیش تتحمل ثقل بلواها

الراء:روحک ریحهه أوسلیهه
دیر فکرک وإنظر التالیهه
بعدهم دنیاک إتأمِن بیهه
اشعاجبک منهه وتحب ممشاها

الزاء:زهت لزیاد یوماً حبته
خالفت بأیام غیره أو ذلته
رتبت واحد أو واحد خلته
إلی کان إبسَفلها سُگم بَعلاها

السین:سَلِم رایم الی رب اِلبشر
اعرف التکلیف وإقنع بالشجر
یرجمون الناس مَن بیه الثمر
والخلیه ما أحدید ناها

الشین:شِم برق المعالی بلخیال
لا تعدی ایام عُمرک بلکسال
الما یذود السیف عن حوضه الرجال
إتهدمه او تبنی علی مبناها

الصاد:صاحبلک وَرِع من جد و جد
لا تذم اخلاقها و تحقرأحد
إنما البگه دِمت عین الاسد
حیرته وامتحن بدواها

الضاد:ضَبع الـ بالرخی عَنک یصد
لاتظن ابلازمک یصفی اویجد
اربعین مصباح لوصار إبعجِد
عوجته تظهر علی مجراها

الطاء:طاهر گال دِع عن الفکر
واعتبر بلفات إتمَنَ شهر
مثب ما أضحکک یبکیک الدهر
لاتشوف اسرورها او تنساها

الظاء:ضدک لو نزعلک بلمضیج
ذاک عاقل بلحرب ماهو شفیج
والعدو العاقل اخیر من الصدیق
لو سمح بجهالته او اداها

العین:علی الخاطر ابرکب الهِجن
لا تمنینی أموتن بالسحَن
لو متت عطشان عسی ماء المزن
لا یطیح ولا یبل أثراها

الغین:غیر اهل العقائد والیقین
ما أشوف ابهل زمن واحد أمین
لا یغرک هل کعک هالعجین
اخشونته إبنفس الخبُز تلگاها

الفاء:فمک لو کان ساکن یحرسک
لا تحرکه بالمجالس یفرسک
أفلح ابهل قول کل مَن درسک
وگع بیهه او خاب من دساها

القاف:قَلَت حیلته او صار الفقیر
ایضوج مثل ام طوگ لو رادت تطیر
من تحط بالگاع،للگرجی تصیر
او من تطیر،الباز یتلگاها

الکاف:کَمن جاهل قضی العمر
قدمته او أخرت راعی البصر
عاتبت دنیای او أدت لي العذر
کل ذي ولدٍ تود ابناها

اللام:لا تحزن علی الفات او گضی
لا ولا تفرح بمن جاک ورضی
إنما الدنیا الحشد منها الفضاء
بلجحافل عافها او خَلاها

المیم:منهو الشاف فی هذا الدهر
نجم واحد ینکسف غیر القمر
هذه شُغل الدر فی عمق البحر
والجیف تطغی علی اعلاها

النون:نجمک لو سُگم تحت البروج
او نشف بحرک لاتهم بیهه او تضوج
ترفع الدنیا الفروج اعلی السروج
وارجال إتگودهه امن الحاها

الواو:ویه المیت ماینفع جواب
والدهر من عادته ایدور الخراب
ما تشوفه ترتوی امن الکلاب
والضیا غم ماتبل احشاها

الهاء:هوی مرکوبتی خلفی اوهوای
دوم جدامی او مطلوبی ضرای
ماشفت بالنار للظمآن مای
والسماحه بعد عیب ارجاها

الیاء:یبو یاسین عند اهل الفهم
الخیر بلدنیا یخص والشر یعم
والنبی المختار دار امن العلم
مایدهشه الجای مِن اگفاها

الهمزه:یا بعد هذا الکلام
یا أخی صلی علی خیر الانام
احمد المختار مصباح الظلام
مع إالعتره وصَحبته بتلاها

وحـق الی عله المخلوق عـــــــلأ
النبی ویــوم السرو بحشای علأ
وضعت کفی عله الدلال عــــــلأ
یسیر ویل سرو ویخـــــل علیــــه

فتگی وحدی اخیطنه وشیله

ودمع العین ما بطل وشیله

اطبعت لذل ردت حمله وشیله

کلف موعادتی یصعب علیه

صحیب الینفع الصاحب وشاله 

یخیطله فتگ دهره وشاله

من الدیباج فصله وشاله

یگله البس وانه راعی حمیه

الغبر لدعی علیه اب مرض ماثار

ومثل فشگ اشداده ابضیج ماثار

الخارم لودگله الباب ماثار

یتگرب چن گضیب ابحلگ حیه

ابثگل الیبل همی ونیرها

ونیران الحرب تخمد ونیرها

تیر دنیایی بیه و نیرها 

انتعات ولغلب یمکن بدیه

راسی الدهر مافره مداره

ولوتسحگ ابدلالی مداره 

بحر النیب اله عفره ورایه

الیدشه یختبص عگله ورایه

ابیوم الکون الی بیرق ورایه

ابعمامی لوگصت وعملت بیه

عمام الما یفیدونک ترکهم

واجب وزلم خلهه ترکهم

یلایذ عود تتریه ترکهم

تراهو الولد انجس من ابیه

ارحب بنوایب دوم وهله

وگولن یاهله بلیای وهله

الیرشک مای بلعباس وهله 

ارشه ابدم ووصده المنیه

ابدیار اعدای اشب نیران واوای

وخلی اسلف کله ایصیح واوای

ارید احچی لون بزور واوای 

العناده افلاحتی ماهی شریه

ابدیار اعدای اشب نیران وتلف

وخلی الگاع تاخذ زلم وتلف

لون روس اسیوف اتنول وتلف 

العدو ما داس وگرب لثنیه

صدیج المایفید ابضیج وبشر

ابعشرته ماتشوف الفرح وبشر

مرید الی عشرته ابطمع وبشر

ارید الما یعز روحه علیه

گطعت الرجه من اخوانی ولامال 

اوراسی ماهبط لحد ولامال

انه من الضیج ماضوجن ولامال

اضوجن من یمر شامت علیه

العارف یلبس المعروف للشال
وعن یار السفیه الفضل للشال
الیفتگ لاتِحمده الحمد للشال
الفتگ والشال هم خِلّه وخویّه

أحِمده البالعگل ینشار وشّار
اشکره وأکره الشرّیر وشّار
أود کل من الحش الخیر وشّار
منایل سوء یتدهده ابهبیّه
   

الحی البی یحیی المجد حطبه

ورفض حیک البس خبث حطبه

شجر ذل الجهل بالعجل حطبه

نجس حمل الیحمله ونحس فیه

یمن جن الهوای اجنون لهواک

یضلل منی النفس مرهون لهواک

لون حین المنیه ابحین لهواک

اصیح اهلن وسهلن بل امنیه